အတတ္စမ္း ရဲ႕ ဇာတ္လမ္း။
Posted on 4:52 AM by Wathan
ေဖေဖ တာ၀န္က်ရာ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္းရဲ႕ျမိဳ႕ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ႕ ေဆာင္းဦးေပါက္ကာစပဲ ရွိေသးတယ္။ ေဖေဖတို႕ေျပာင္းရတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ဆယ္တန္းတက္ေနတုန္း ဆိုေတာ႕ ခ်က္ျခင္းလိုက္မသြားျဖစ္ဘူး။ ေအာင္စာရင္း ထြက္ျပီးေတာ႕မွပဲ ေရာက္ျဖစ္တာ။ နယ္စပ္ျမိဳ႕ေလးပီပီ အလုပ္အကိုင္ အခြင္႕အလမ္းေတြ မ်ားေတာ႕ လူတုိင္းနီးပါး စီးပြါးေရး ေျပလည္ၾကတယ္။ မိုးတြင္းမွာသာ ေရမ်ားတတ္ျပီး ေႏြဆိုရင္ ေရက ေပါင္လည္ေလာက္ပဲ ရွိတဲ႕ ေခ်ာင္းေလးတစ္ခုကို ျခံစည္းရိုးအျဖစ္ ျခားထားတဲ႕ ဟိုမွာဘက္ ကမ္းဆီမွာေတာ႕ ထုိးထိုးေထာင္ေထာင္ တိုက္ၾကီးေတြက ဒီဘက္ကမ္းကို မင္းႏုပါေသးတယ္ ဆိုတဲ႕ အထာနဲ႕ လွမ္းၾကည္႕ေနတယ္။ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေတြ ရဲ႕ ထံုးစံ အတိုင္း သမမွ်တတဲ႕ ရာသီဥတုနဲ႕ ေနလို႕ေကာင္းတဲ႕ျမိဳ႕ေလးရယ္ပါ...။
ညေနခင္းဆို လူေရာင္စံုေတြ ဆိုင္ကယ္ ေရာင္စံုေတြက တစ္ေနကုန္ ပင္ပန္းခဲ႕သမွ်ကို ဘုရားကုန္းေပၚကေန တစ္ျမိဳ႕လံုးရဲ႕အလွကို စီးမိုးၾကည္႕ရင္း ၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေလကန္ၾကရင္း ၊ ႏွဳတ္ခမ္းနီမေလး တစ္ခ်ဳိ႕နဲ႕ စကားတြတ္ထိုးရင္း အနားယူဖို႕တာစူၾကျပီ....။
ေရာက္ခါစ ဆိုေတာ႕ အေပါင္းအသင္းကလည္း မရွိ ဘယ္သြားရမွန္းလည္း မသိတာရယ္ေၾကာင္႕ အခ်ိန္ျပည္႕အားေနတာကို စာအုပ္ေတြနဲ႕ပဲ အေဖာ္ျပဳေနရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္... တစ္ညေနမွာ သူ႕ကို စေတြ႕ခဲ႕တာ...။
0 comments:
Post a Comment